Historia

Zabytkowa kamienica zlokalizowana przy Placu Solnym 4 we Wrocławiu, zabudowana jest siedmiokondygnacyjnym budynkiem mieszkalno-usługowym wraz z oficyną o łącznej powierzchni ok. 1.050 m2. Jest wyjątkowym przykładem architektury barokowej o nadzwyczajnym detalu architektonicznym.

Kamienica powstała prawdopodobnie w XIII wieku jako plan gotycki i pod koniec XVIII wieku została gruntownie przebudowana. Od 1810 należała do żydowskiej rodziny Oppenheimów. Dzięki żonie Ferdinanda Oppenheim w latach 1890-1940 działała tu fundacja na rzecz ubogich i potrzebujących.

Badaniem historii kamienicy zajmuje się pani Lisa Höhenleitner, wybrana spośród wielu kandydatek przez panią profesor Schoor z Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Prace badawcze nad historią i losami kamienicy realizowane w archiwach polskich, niemieckich i żydowskich są tematem jej pracy magisterskiej, która została zdobyła 1. Nagrodę Naukową Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej 2015 jako najlepsza praca magisterska. (Laureaci 2015)

Na naszej stronie używamy ciasteczek. Więcej informacji możesz przeczytać w polityce prywatności.