Slavs and Tatars. LONG LVIVE LVIV. СЛАВА ЗА БРЕСЛАВA

Czas trwania: 16.10.2021–31.01.2022 r.
Wernisaż: 15.10.2021r., godz. 18:30
Dołącz do wydarzenia na Facebooku: LINK

KONTEKSTY – HISTORIA KOLEKCJI RODZINY KULCZYCKICH

Narracja wystawy odgrywa się na tle wyjątkowej kolekcji kobierców i tkanin wschodnich Włodzimierza i Jerzego Kulczyckich. Ten niezwykły zbiór, który bardzo rzadko opuszcza aktualne miejsce przechowywania, czyli Muzeum Tatrzańskie im. Dra. Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, swój początek ma w 1906 roku, w którym to profesor Włodzimierz Kulczycki (1862–1936), lekarz weterynarii, wykładowca i rektor Akademii Weterynaryjnej we Lwowie, zakupił pierwsze egzemplarze dywanów, makat i kilimów. Włodzimierz Kulczycki od początku kierował się naukowym podejściem do swojej pasji, co widać w wytyczonym dla kolekcji kierunku – miała ona bowiem reprezentować kobiernictwo wszystkich narodów Azji Mniejszej, Azji Środkowej, Iranu i Kaukazu^[1]. Warto zaznaczyć, że zainteresowania ojca, przejął syn – Jerzy Kulczycki (1898–1974), archeolog, historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, który z powodzeniem kontynuował dzieło ojca. W okresie międzywojennym kolekcja kobierców znacznie się rozrosła – do 1940 roku liczyła ponad dwieście obiektów i była wielokrotnie prezentowana na wystawach czasowych. Dzięki Jerzemu Kulczyckiemu tkaniny przetrwały zarówno bombardowanie Lwowa z roku 1941, będącego początkiem pogromów lwowskich, jak również całą akcję przesiedleńczą (1944-1946). Przy pomocy wielu przychylnych ludzi, Jerzemu Kulczyckiemu udało się wywieźć do Warszawy całą kolekcję, gdzie przez wiele lat przechowywana była pod podwójną podłogą w jednopokojowym mieszkaniu państwa Kulczyckich^[2]. W 1964 roku,  kolekcja została rozdzielona. Część z nich, a dokładnie 66 tzw. kobierców dworskich trafiło na Wawel, co zbiegło się z czasem, w którym rodzina Kulczyckich przeniosła się na Podhale. Na wystawie w OP ENHEIM można podziwiać wybór tkanin, które w 1977 roku Anna Kulczycka, wdowa po Jerzym Kulczyckim, ofiarowała Muzeum Tatrzańskiemu w Zakopanem. Dar ten liczył 65 obiektów. Pozostałe kobierce pozostały w posiadaniu rodziny. Co ciekawe, cała kolekcja tylko raz, bo w 2006 roku została zaprezentowana w całości, podczas wyjątkowej wystawy, która zorganizowana została w Zamku Królewskiego na Wawelu.

Zbiór kobierców wschodnich zawiera obiekty o nieocenionej wartości, które (w zależności od rodzaju) pochodzą XVI-XIX wieku i są przykładem dziedzictwa czterech głównych obszarów Bliskiego i Środkowego Wschodu – Turcji, Persji, Kaukazu i Azji Centralnej. Aspekt ten, istotny jest dla prezentowanej w OP ENHEIM wystawy, gdyż splata się zarówno z podejmowanymi w Katedrze Orientalistyki naukami, jak również euroazjatyckim obszarem zainteresowań kolektywu Slavs and Tatars.

^[1] Patrz: <https://muzeumtatrzanskie.pl/filie/galeria-sztuki-na-kozincu/> [dostęp z dn. 29.08.2021]

^[2] Patrz: < https://muzeumtatrzanskie.pl/filie/galeria-sztuki-na-kozincu/> [dostęp z dn. 29.08.2021]

______________

Organizator: OP ENHEIM
Współorganizator: VOP
Mecenas honorowy: Womak Holding SA
Partnerzy: Muzeum Tatrzańskie im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, Komisja Europejska Parlamentu Europejskiego, agitPolska e.V, Gmina Wrocław, Wrocławskie Centrum Rozwoju Społecznego, ZA* Grupa, Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej, Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka Jeziorańskiego, OPEN Reklama Oksana Solnik-Krzyżanowska, Galeria Raster, Keim, Kubota, Warsaw Gallery Weekend
Patroni medialni: Vogue Polska, NN6T

Właścicielem użyczanych muzealiów, tj. kobierców wschodnich z kolekcji Rodziny Kulczykich jest Muzeum Tatrzańskie im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem.

Wydarzenie objęte jest Honorowym Patronatem Prezydenta Wrocławia.
Projekt współfinansowany ze środków Gminy Wrocław (www.wroclaw.pl) oraz Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.