ZIEMIA PAMIĘTA | Wystawa podsumowująca cykl rezydencji twórczych w Tarczynie – W/E LAB RESIDENCY

Już 1 września, o godzinie 18:00 zapraszamy na otwarcie wystawy pt. „ZIEMIA PAMIĘTA”. W przestrzeni legnickiej Galerii Ring swoje prace zaprezentują uczestnicy i uczestniczki rezydencji twórczych W/E LAB RESIDENCY w Tarczynie. Jest to pierwsze z działań zaplanowanych na tę część roku, z których kolejne realizowane będą w Tarczynie, Görlitz oraz Wrocławiu.

Wernisaż: 1.09.2023 r., godz. 18:00
Gdzie: Galeria Ring, Rynek 12, Legnica
Czas trwania wystawy: 01.09–08.10..2023 r.
Press kit: https://bit.ly/ziemiapamieta
Godziny otwarcia: wtorek-niedziela, godz. 12:00-18:00

>> W dniu 02.09.2023 o godz. 12:00 zapraszamy na oprowadzanie po wystawie, na którym obecna będzie kuratorka, Jagna Domżalska oraz artyści i artystki <<.

_____

ARTYSTKI I ARTYŚCI:

Lisa Maria Baier, Theo Guicheron-Lopez i Patrycja Plich, Oscar Lebeck, Bartłomiej Puch, Viktoriia Tofan, Anastasiia Zazuliak.

______

Sylwetki potężnych opuszczonych domów zawsze przywołują myśli o przeszłości. Podobnie jak zarysy nieistniejących już siedlisk, rozpoznawane po obecności sadów nadal dających owoce. Drzewa, płoty, puste ławki, ślepe okna – ślady dawnych mieszkańców Dolnego Śląska i ich codzienności. Niezwykła bujność występującej tu przyrody dodatkowo wzmacnia odczuwalną dawną świetność zabudowań, rodząc pytania o losy rodzin; tych które musiały z nich wyjechać i tych, które tutaj osadzano. Takich domostw, wsi i miasteczek jest niezliczona ilość. Jedną z nich jest niewielki Tarczyn koło Wlenia.

Szóstka artystek i artystów z Polski, Ukrainy i Niemiec zdecydowała pochylić się nad drzemiącymi w tej małej miejscowości wątkami związanymi z pamięcią, historią przesiedleńczą czy wielokulturowością tego obszaru. Każde z nich prowadzi swoje badania w inny sposób i sięgają po różne narzędzia, jednak łączy ich wrażliwość i skupienie. Wiąże ich także tarczyńska ziemia, która stała się na krótki okres ich domem.

Słowo ziemia, niosące w języku polskim kilka znaczeń, okazało się też wspólnym mianownikiem powstałych prac. Viktoriia Tofan przyglądała się terytorium Tarczyna i stawiała pytanie o jego początek i koniec, kwestionując budowanie tożsamości narodowej poprzez wyznaczanie granic. Lisa Maria Baier upamiętniła wszystkie ofiary nacjonalizmu w kontekście zmienianych linii granicznych i przesiedleń. Wychodząc od tragicznej historii swojej babci, stworzyła rzeźbę dosłownie z tarczyńskiej ziemi. Zbiór poezji Theo Guicherona-Lopez, w przekładzie Patrycji Plich, to poszukiwania znaczeń i powiązań wokół pojęcia ziemi rozumianej jako grunt i gleba, ale także szerzej: ziemi pod stopami i Ziemi. W swoim lirycznym reportażu Anastasiia Zuzuliak, sportretowała z kolei współczesny Tarczyn, skupiając się na splocie codziennych działań ludzi z silnie obecną tu przyrodą. W ujętym przez fotografkę sielskim obrazie wsi wyczuwalny jest jednak rodzaj niepokoju związanego z zawiłą historią tych ziem. Bartłomiej Puch również pracował z krajobrazem okolic, tworząc współczesne wersje dwudziestowiecznych widokówek. Interesowały go także zdziczałe czereśnie oraz to, że uprawy pierwotnych mieszkańców karmią obecnych, a spadające na ziemię pestki mogą dać początek nowym drzewom. Wreszcie Oscar Lebeck w swojej instalacji video ujawnia zarośnięte fundamenty obozu koncentracyjnego. Przypomina, podkreśla nieistniejące mury, uwidaczniając obrys pomieszczeń i nagie podłoże.

Gest odsłaniania ziemi okazuje się silniejszy niż zbudowanie pomnika. To wciąż ta sama ziemia – niemy świadek wydarzeń; miękka i ciepła przyjmuje każdy ludzki krok. Człowiek zostawia ślady, a ziemia zapamiętuje wszystko. Ziemia pamięta.

Jagna Domżalska

_______________

Organizator: Fundacja FLOWLAND, OP ENHEIM, VOPWspółorganizatorzy: Galeria Sztuki w Legnicy | Schlesisches Museum zu Görlitz | Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu (OKiS)
Projekt realizowany we współpracy i przy wsparciu finansowym Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej i Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego.