Zabytkowa kamienica zlokalizowana przy Placu Solnym 4 we Wrocławiu, zabudowana jest siedmiokondygnacyjnym budynkiem mieszkalno-usługowym wraz z oficyną o łącznej powierzchni ok. 1.050 m2. Jest wyjątkowym przykładem architektury barokowej o nadzwyczajnym detalu architektonicznym.

Kamienica powstała prawdopodobnie w XIII wieku jako plan gotycki i pod koniec XVIII wieku została gruntownie przebudowana. Od 1810 należała do żydowskiej rodziny Oppenheimów. Dzięki żonie Ferdinanda Oppenheim w latach 1890-1940 działała tu fundacja na rzecz ubogich i potrzebujących.

Badaniem historii kamienicy zajmuje się pani Lisa Höhenleitner, wybrana spośród wielu kandydatek przez panią profesor Schoor z Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Prace badawcze nad historią i losami kamienicy realizowane w archiwach polskich, niemieckich i żydowskich są tematem jej pracy magisterskiej, która została zdobyła 1. Nagrodę Naukową Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej 2015 jako najlepsza praca magisterska. (Laureaci 2015)